Un fragmento de "As fadas", de Antero de Quental

Antero de Quental: As fadas

Texto orixinal en portugués

As fadas… eu creio nelas!

Umas são moças e belas,

Outras, velhas de pasmar…

Umas vivem nos rochedos,

Outras, pelos arvoredos,

Outras, à beira do mar…

Algumas em fonte fría

Escondem-se enquanto é día,

Saem só ao escurecer…

Outras, debaixo da terra,

Nas grutas verdes da serra,

É que se vão esconder…

O vestir… são tais riquezas,

Que rainhas, nem princesas

Nenhuma assim se vestiu!

Porque as riquezas das fadas

São sabidas, celebradas

Por toda a gente que as viu…

Traducido ao galego

As fadas… eu creo nelas!

Algunhas son mozas e belas,

Outras, vellas de pasmar…

Algunhas viven nos rochedos,

Outras, polas arvoredas,

Outras, á beira do mar…

Algunhas en fonte fría

Escondense mentres é día,

Saen só ao escurecer…

Outras, debaixo da terra,

Nas grutas verdes da serra,

É que se van ocultar…

                   Ao vestir… son tales as riquezas,

Que nin raíñas, nin princesas

Ningunha así vestiuse!

Porque as riquezas das fadas

Son sabidas, celebradas

Por toda a xente que as viu…

Traducido ao castelán

Las hadas… yo creo en ellas!

Algunas son jóvenes y hermosas,

Otras, tan viejas que sorprenden…

Algunas viven en las rocas,

Otras, por las arboledas,

Otras, en la orilla del mar…

Algunas en la fuente fría

Se ocultan mientras es día,

Y salen solo al anochecer…

Otras, debajo de la tierra,

En las grutas verdes de la sierra,

Se van a esconder…

Al vestir… son tales las riquezas,

Que ni reinas, ni princesas

Ninguna así se vistió !

Porque las riquezas de las hadas

Son conocidas, celebradas

Por toda la gente que las vio...

Antía, Luís e Clara