Texto orixinal en portugués
A
fada Rosinha vivia com a sua mãe num castelo com torres douradas em
cima de uma nuvem.
No dia do seu aniversário, ela recebeu uma
varinha mágica.
Uma
tola varinha mágica.
Rosinha teria preferido uns patins.
Mas
isso não era permitido.
“O
que acontece se caíres e começares a sangrar do nariz?”,
gritava
a mae.
“isso
é horrível para uma fada.”
Rosinha
também gostaria de ter recebido um barco.
“O
que acontece se caíres na áuga?”, preguntava a mae.
“O
teu vestido ficaria todo sujo e o teu chapéu estragado.
Nao,isso
é impossível.”
As
fadas têm de estar sempre bonitas. E limpas.
Elas
comem bolos sem fazerem migalhas
e
nos seus vestidos nunca se vê uma nódoa ou uma mancha.
Com
as suas doces vozes contam históricas de encantar umas ás outras.
E
de vez em quando agitam a varinha mágica.
Rosinha
pensou que as fadas eram muito aborrecidas.
E
o pior de tudo era ela ser também uma fada.
Texto orixinal en galego
A
fada Rosiña vivía coa súa nai nun castelo con terras
douradas enriba dunha nube.
No
día do seu aniversario, ela recibiu unha variña máxica.
Unha
tola variña máxica.
Rosiña
tería preferido uns patíns.
Mais
iso non estaba permitido.
“Que pasaría se caeras e comezaras a sangrar polo nariz?”, gritaba
a nai.
“Iso
é horrible para unha fada.”
A
Rosiña tamén lle gustaría recibir un barco.
“E
que pasaría se caeras na auga?”, preguntaba a nai.
“O
teu vestido estaría todo sucio e o teu sombreiro estragado.
Non, iso
e imposible.
As
fadas teñen que estar sempre bonitas. E limpas.
Elas
comen bolos sen facer migallas e nos seus vestidos nunca vese unha
mancha.
Coas
súas doces voces contan unhas historias para encantarse unhas ás
outras.
E
de vez en cando axitan a variña máxica.
Rosiña
pensou que
as fadas eran moi aburridas.
E
o peor de todo é que ela tamen é unha fada.
Texto original en castellano
El
hada Rosiña vivía con su madre en un castillo con torres doradas
encima de una nube.
En
el día de su aniversario, ella recibió una varita mágica.
Una
varita mágica loca.
Rosiña habría preferido
unos patines.
Mas
eso no estaba permitido.
“¿Qué
sucedería si te cayeras y empezaras a sangrar por la nariz?”,
gritaba
la madre.
“Eso
es horrible para un hada.”
A
Rosiña también le gustaría haber recibido un barco.
“¿Qué
sucedería si te cayeras en el agua?”, preguntaba la madre.
“Tu
vestido estaría todo sucio y tu sombrero roto.
No, eso
es imposible.”
Las
hadas tenían que estar siempre bonitas.Y limpias.
Ellas
comen bollos sin hacer migajas y en sus vestidos nunca se veía una
mancha.
Con
sus dulces voces contaban historias para encantarse unas a otras.
Y
de vez en cuando agitan la varita mágica.
Rosiña
pensaba que las hadas eran muy aburridas.
Y
lo peor de todo es que ella también era un hada.
Jenni e Hicham