Portugués
Zanguei-me
com meu amor
Não o via em todo dia
À noite cantei melhor
O fado da Mouraria!
O sopro duma saudade
Vinha beijar-me, era hora.
Pra ficar mais à vontade,
Mandei a saudade embora!
De manhã, arrependida,
Lembrei e pus-me a chorar.
Quem perde o amor na vida,
Jamais devia cantar!
Quando regressou ao ninho
Ele que mal assovia,
Vinha assoviar baixinho
O fado da Mouraria!
Não o via em todo dia
À noite cantei melhor
O fado da Mouraria!
O sopro duma saudade
Vinha beijar-me, era hora.
Pra ficar mais à vontade,
Mandei a saudade embora!
De manhã, arrependida,
Lembrei e pus-me a chorar.
Quem perde o amor na vida,
Jamais devia cantar!
Quando regressou ao ninho
Ele que mal assovia,
Vinha assoviar baixinho
O fado da Mouraria!
Castellano
Me
enfadé con mi amor
No
lo vi en todo el día
Por
la noche canté mejor
El
fado de la Mouraria!
El
soplo de la nostalgia
Vino
a darme un beso, de hora en hora
Para
estar más a gusto,
Eché
la saudade fuera!
Por
la mañana, arrepentida,
Lo
recordé y me puse a llorar.
Quien
pierde el amor en la vida,
¡No
debería volver a cantar!
Cuando
regresó al nido
El
apenas
silba
Venía
silbando suave
El
fado de la Mouraría!
Galego
Anoxeime
co meu amor
Non
o vin en todo o día
Á
noite cantei mellor
O
fado da Mouraría!
O
bafo da morriña
Viña a bicarme, era hora
Para
estar máis leda
Mandei a Saudade fóra
Pola
mañá, arrepentida,
Acordei
e dei en chorar.
Quen
perde o amor na vida,
Nunca
máis pode cantar!
Cando
regresou ao niño
El, que a penas asubía
Viña asubiando baixiño
O
fado
da Mouraría!
Alfonso e Clara
No hay comentarios:
Publicar un comentario