A Fada-Bruxa, libro en portugués

Texto orixinal en portugués

A fada Rosinha vivia com a sua mãe num castelo com torres douradas em cima de uma nuvem.
No dia do seu aniversário, ela recebeu uma varinha mágica.

Uma tola varinha mágica.
Rosinha teria preferido uns patins.

Mas isso não era permitido.

“O que acontece se caíres e começares a sangrar do nariz?”,

gritava a mae.

“isso é horrível para uma fada.”

Rosinha também gostaria de ter recebido um barco.

“O que acontece se caíres na áuga?”, preguntava a mae.

“O teu vestido ficaria todo sujo e o teu chapéu estragado.

Nao,isso é impossível.”

As fadas têm de estar sempre bonitas. E limpas.

Elas comem bolos sem fazerem migalhas

e nos seus vestidos nunca se vê uma nódoa ou uma mancha.

Com as suas doces vozes contam históricas de encantar umas ás outras.

E de vez em quando agitam a varinha mágica.

Rosinha pensou que as fadas eram muito aborrecidas.

E o pior de tudo era ela ser também uma fada.

Texto orixinal en galego

A fada Rosiña vivía coa súa nai nun castelo con terras douradas enriba dunha nube.

No día do seu aniversario, ela recibiu unha variña máxica.

Unha tola variña máxica.

Rosiña tería preferido uns patíns.

Mais iso non estaba permitido.

“Que pasaría se caeras e comezaras a sangrar polo nariz?”, gritaba a nai.

“Iso é horrible para unha fada.”

A Rosiña tamén lle gustaría recibir un barco.

“E que pasaría se caeras na auga?”, preguntaba a nai.

“O teu vestido estaría todo sucio e o teu sombreiro estragado.

Non, iso e imposible.

As fadas teñen que estar sempre bonitas. E limpas.

Elas comen bolos sen facer migallas e nos seus vestidos nunca vese unha mancha.

Coas súas doces voces contan unhas historias para encantarse unhas ás outras.

E de vez en cando axitan a variña máxica.

Rosiña pensou que as fadas eran moi aburridas.

E o peor de todo é que ela tamen é unha fada.

Texto original en castellano

El hada Rosiña vivía con su madre en un castillo con torres doradas encima de una nube.

En el día de su aniversario, ella recibió una varita mágica.

Una varita mágica loca.

Rosiña habría preferido unos patines.

Mas eso no estaba permitido.

“¿Qué sucedería si te cayeras y empezaras a sangrar por la nariz?”,

gritaba la madre.

“Eso es horrible para un hada.”

A Rosiña también le gustaría haber recibido un barco.

“¿Qué sucedería si te cayeras en el agua?”, preguntaba la madre.

“Tu vestido estaría todo sucio y tu sombrero roto.

No, eso es imposible.”

Las hadas tenían que estar siempre bonitas.Y limpias.

Ellas comen bollos sin hacer migajas y en sus vestidos nunca se veía una mancha.

Con sus dulces voces contaban historias para encantarse unas a otras.

Y de vez en cuando agitan la varita mágica.

Rosiña pensaba que las hadas eran muy aburridas.

Y lo peor de todo es que ella también era un hada.

                                                                                        Jenni e Hicham